"Parte Sa Sadto Nga Mga Tawo Nga Nagakontra Sa Akon, Indi Gusto Nga Maghari Ako Sa Ila"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 19:11-28)

Samtang nagapamati pa ang mga tawo, ginsugiran sila ni Jesus sang paanggid tungod kay malapit na sila sa Jerusalem kag ang hunahuna sang mga tawo masugod na gid ang paghari sang Dios.

Nagsiling si Jesus sa ila, "May isa ka dungganon nga tawo nga naglakat sa malayo nga lugar sa pagbaton sang awtoridad bilang hari sa iya lugar, kag magabalik man siya dayon.

Pero sa wala pa siya makahalin ginpatawag niya ang iya napulo ka mga suluguon kag ginpanghatagan ang kada isa sa ila sang palareho nga kantidad sang kuwarta, kag nagsiling siya sa ila, 'Gamita ninyo sa negosyo ang akon ginhatag sa inyo samtang wala ako.'

"Karon, ang iya mga kasimanwa wala naluyag sa iya. Gani sang nakahalin na siya, nagpadala sila sing mga representante sa ginkadtuan niya sa pagsiling nga indi nila gusto nga maghari siya sa ila.

Pero ginhimo man siya gihapon nga hari. Pagbalik niya sa iya lugar, ginpatawag niya ang mga suluguon nga iya ginpanghatagan sang kuwarta nga inegosyo, agod mahibaluan niya kon pila ang ila naganansya.

Ang premiro nga nag-abot nagsiling sa iya, 'Sir, ang imo kuwarta nga ginhatag sa akon nakaganansya sang napulo ka pilo.'

Nagsiling ang hari, 'Maayo gid! Maayo ka nga suluguon. Tungod nga masaligan ka sa diutay nga butang, padumalahon ko ikaw sa napulo ka siyudad.'

Ang ikaduha nga suluguon nag-abot man kag nagsiling, 'Sir, ang imo kuwarta nga ginhatag sa akon nakaganansya sing lima ka pilo.'

Nagsabat ang hari sa iya, 'Padumalahon ko ikaw sa lima ka siyudad.'

Kag nag-abot ang isa pa gid kag nagsiling, 'Sir, yari ang imo kuwarta. Ginputos ko gid ini kag gintago, kay nahadlok ako sa imo tungod masyado ka kaestrikto. Nagakuha ka sang ganansya sa kinabudlayan sang iban, kag nagakuha ka man sang patubas bisan indi ka ang nagtanom.'

Nagsiling ang hari sa iya, 'Wala ka sing pulos nga suluguon! Ang imo ginhambal amo mismo ang akon gamiton sa pagsentensya sa imo. Nahibaluan mo nga estrikto ako kag nagakuha sang ganansya sa kinabudlayan sang iban, kag nagakuha man ako sang patubas bisan indi ako ang nagtanom.

Ti ngaa wala mo pag-ibutang ang akon kuwarta sa bangko agod sa akon pagbalik makuha ko ang akon kuwarta nga may saka pa?'

Kag nagsiling ang hari sa mga tawo nga nagatindog didto, 'Kuhaa ninyo sa iya ang kuwarta kag ihatag sa tawo nga nakaganansya sing napulo ka pilo.'

Pero nagsabat sila, 'Sir, may napulo na siya ka pilo.'

Nagsabat ang hari, 'Sugiran ko kamo, ang bisan sin-o nga may yara hatagan pa. Pero ang wala iya, bisan ang diutay nga sa iya kuhaon pa.

Kon parte sa sadto nga mga tawo nga nagakontra sa akon kag indi gusto nga maghari ako sa ila, dalha ninyo sila diri sa akon kag pamatyon!' "

Pagkatapos niya hambal sadto, nagpadayon sila ni Jesus sa paglakat pakadto sa Jerusalem.

***

Meditation: 

How does God establish his kingdom here on the earth? The Jews in Jesus' time had a heightened sense that the Messiah would appear soon to usher in the kingdom of God's justice, love, and peace on the earth (Isaiah 11:1-9). Jesus, in fact, spoke in messianic terms of the coming reign of God. Perhaps his entry into Jerusalem would bring about such a change and overthrow of Roman domination. Jesus speaks to their longing for a new kingdom in the parable of a nobleman who went away to receive a kingdom. The parable reveals something important about how God works his plan and purpose with the human race. The parable speaks first of the king's trust in his subjects. While he goes away he leaves them with his money to use as they think best. While there were no strings attached, this was obviously a test to see if the king's subjects would be faithful and reliable in their use of the money entrusted to them. Third, the king rewards those who are faithful and he punishes those who sit by idly and who do nothing with his money. 

The Lord Jesus offers us a kingdom of justice, love, and peace and he calls us to live as citizens of this kingdom where he rules as Lord and Master. Through his atoning death on the cross and through his resurrection victory, Jesus frees us from a kingdom of darkness where sin and Satan reign. Through the power of the Holy Spirit the Lord gives us freedom to live as his servants and to lay down our lives in loving service of our neighbors (Galatians 5:1,13). The Lord entrusts us with his gifts and graces and he gives us freedom to use them as we think best. With each gift and talent, the Lord gives sufficient grace and strength for using them in a fitting way. As the parable of the talents shows, God abhors indifference and an attitude that says it's not worth trying. God honors those who use their talents and gifts for doing good. Those who are faithful with even a little are entrusted with more! But those who neglect or squander what God has entrusted to them will lose what they have. There is an important lesson here for us. No one can stand still for long in the Christian life. We either get more or we lose what we have. We either advance towards God or we slip back. Do you trust in God's grace to make good use of the gifts and talents he has given you? 

"Lord Jesus, be the ruler of my heart and mind and the master of my home and goods. Fill me with a generous and wise spirit that I may use the gifts, talents, time, and resources you give me for your glory and your kingdom."